To nie jest frazes i nie banalna odpowiedź.
Dla babci szczęściem jest radość wnuczek.
W miarę upływu tygodni , miesięcy i lat dochodzę do wniosku, ze tak jak kiedyś najważniejsze dla mnie były dzieci i wszystko co z nimi się wiązało, tak teraz rolę te spełniają wnuczki.
Od samego patrzenia na ich uśmiechnięte buziaki, "tańce -łamańce", od odgłosów śmiechu i ciągłego śpiewu, lżej robi się na sercu. A i wszelkie dolegliwości przestają dokuczać.
Mam teraz pierwszy turnus półkolonii 2016. Ala jest na prawdziwych koloniach, więc zaproponowałam Oli aby nie Majka już nie chodziła do przedszkola. Obie przyjęły tę wiadomość bardzo ochoczo i radośnie.
Maja już trzeci dzień nocuje u nas. I wcale nie chce iść do domu. Ale ten tydzień pobędzie jeszcze z mamą.
A gdy Alusia wróci z kolonii, to od przyszłego poniedziałku będę miała dwie dziewczynki.
Muszę zorganizować się i ułożyć sobie plany dnia.
Taki zakres obowiązków bardzo dobrze robi na nudę powszednią emerytki. Więcej pracy, mniej czasu na głupie myśli. I wszystkim wyjdzie to na dobre.
niedziela, 3 lipca 2016
niedziela, 3 kwietnia 2016
Szczęście i jego wymiary.
Gdy osiągnie się odpowiedni wiek, to przychodzi czas refleksji. Przynajmniej ja tak mam.
W zapomnienie idą wszelkie życiowe trudy i porażki.
Nastaje czas zadowolenia i poczucie stabilizacji życiowej.
Na plan dalszy osuwa się walkę o zdobywanie dóbr materialnych.
Następuje też całkowite pogodzenie się ze stanem faktycznym.
I przychodzi moment szczęśliwości.
Do tego stanu w bardzo widoczny sposób przyczyniają się nasze wnuczki.
Od pewnego czasu Maja spędza z nami weekendy. Każdy pretekst jest dobry.
Uwielbiamy wieczorne rozmowy w łóżku. Oczywiście po kąpieli w fioletowej lub różowej wodzie z dużą ilością piany. Taka kąpiel musi być. A po niej wspólne z dziadkiem oglądanie Tv i jego programów na Discovery. I kubek ciepłego kakao. To już jest nasz rytuał.
A prze zaśnięciem słyszę takie coś: Babciu kocham Cię najbardziej na świecie i nie oddam Cię za nic. Nawet za worek złota. A Dziadka nie oddam nawet za worek śliwek w czekoladzie.
A ja na to: Maju gdyby ktoś proponował mi piękny oddam za Ciebie, to tez nie oddałabym CIę. Za nic na świecie.
I to jest właśnie szczęście.
A takie obrazki poranne są piękniejsze niż wszystkie cuda świata.
W zapomnienie idą wszelkie życiowe trudy i porażki.
Nastaje czas zadowolenia i poczucie stabilizacji życiowej.
Na plan dalszy osuwa się walkę o zdobywanie dóbr materialnych.
Następuje też całkowite pogodzenie się ze stanem faktycznym.
I przychodzi moment szczęśliwości.
Do tego stanu w bardzo widoczny sposób przyczyniają się nasze wnuczki.
Od pewnego czasu Maja spędza z nami weekendy. Każdy pretekst jest dobry.
Uwielbiamy wieczorne rozmowy w łóżku. Oczywiście po kąpieli w fioletowej lub różowej wodzie z dużą ilością piany. Taka kąpiel musi być. A po niej wspólne z dziadkiem oglądanie Tv i jego programów na Discovery. I kubek ciepłego kakao. To już jest nasz rytuał.
A prze zaśnięciem słyszę takie coś: Babciu kocham Cię najbardziej na świecie i nie oddam Cię za nic. Nawet za worek złota. A Dziadka nie oddam nawet za worek śliwek w czekoladzie.
A ja na to: Maju gdyby ktoś proponował mi piękny oddam za Ciebie, to tez nie oddałabym CIę. Za nic na świecie.
I to jest właśnie szczęście.
A takie obrazki poranne są piękniejsze niż wszystkie cuda świata.
Subskrybuj:
Posty (Atom)